Wzruszające pożegnanie sióstr sercanek odchodzących po 80 latach z Domu Pomocy Społecznej przy ulicy Tarnowskiej w Kielcach

Uroczystości rozpoczęła msza odprawiona przez biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego w Domu Pomocy, po której w jadalni odbyła się część oficjalna z podziękowaniami za wspaniałą pracę na rzecz podopiecznych tej placówki, która jakiś czas temu otrzymała tytuł Najlepszego Domu Pomocy w Polsce.

Po odczytaniu pierwszych słów pożegnalnego wiersza: "dzień dziś szczególny, wspomnieć wypada, bo właśnie się zaczyna ósma dekada sióstr sercanek, niestety wspólna karta zamknięta, ale będziemy o Was pamiętać..” dyrektor Grażynie Łęskiej Baranowicz, która szefuje w tej placówce ponad 30 lat ze wzruszenia głos ugrzązł w gardle, a z oczu popłynęły łzy.

Na ratunek pospieszył senator Krzysztof Słoń, który powiedział, że odwiedzał to miejsce wielokrotnie i zazwyczaj były to wesołe spotkania, a pożegnanie do nich nie należy. – Kiedy ubywa domowników zawsze jest smutno –mówił senator. – Ale wy drogie siostry odchodzicie z poczuciem wielkiej satysfakcji i poczuciem dobrze wykonanego zadania - dodawał.

Siostry Weronika i Luiza zdradziły, że ostatni rok był dość ciężki, kiedy część pensjonariuszy zachorowało na koronawirusa, a one zostały na placu boju dzień i noc. – Ale po ukończeniu średniej szkoły pielęgniarskiej i wyższych studiów poszłyśmy do zakonu świadomie, żeby nieść pomoc innym i cieszymy się z tego, że nam się udało.

Olga Podsadnia, przełożona generalna, siedząca obok Marianny Łaciny, siostry przełożonej prowincji podkreśliła, że wszystkie członkinie Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, które pracowały w tej placówce od 1942 roku jako pielęgniarki, szwaczki, w księgowości, kuchni, zajmowały się kaplicą wspominały kielecki Dom najcieplej jak się dało. – Nigdy nie było żadnych nieporozumień, ani skarg, współpraca przebiegała wspaniale, z radością dla obu stron – mówiła Olga Podsadnia.- Powodem końca naszej pracy tutaj jest spadek liczby powołań i konieczność przeniesienia sióstr do pracy w placówkach prowadzonych przez zgromadzenie w innych częściach kraju.

W spotkaniu wzięło udział dużo byłych i obecnych pracowników. – Pamiętam jak siostry zawsze wszystkich podopiecznych wyściskały, przytulały, wspierały duchowo –mówiła Maria Wesołowska, która przez 30 lat była tu kadrową.

Cezara Mglej i Danuta Chmielnicka, przełożone pielęgniarek przyznały, że bez sióstr będzie tu już inaczej.

– Starsi ludzie najbardziej potrzebują wsparcia duchowego – dodała Bożena Szczypiór, wiceprezydent Kielc. – Od najmłodszych swoich lat słyszałam, że ten Dom był wyjątkowy i zawsze była do niego duża kolejka z racji atmosfery, jaka w nim panowała i opieki, którą właśnie zapewniały siostry sercanki - mówiła.

Z kolei biskup Jan Piotrowski stwierdził, że na koniec powie afrykańskie przysłowie. –Dom przyjaciela nie jest nigdy daleko i niech tak pozostanie – powiedział. – Ten Dom ma wielu przyjaciół, a siostry sercanki, gdy będą w drodze zawsze mogą się tu zatrzymać.

Dom Pomocy Społecznej bardzo serdecznie dziękuje sponsorom: Cukierni „Dorotka”, Cukierni Bracia Janusz, Cukierni Maciej Chmielewski - wszystkie z Kielc i firmie mięsnej „Publima” z Ostrowca Świętokrzyskiego za przygotowanie uroczystości.