Ulica Krakowska w Kielcach i jej historia na archiwalnych zdjęciach. Oto jak się zmieniała

Pierwsze wzmianki o ulicy Krakowskiej pochodzą z przełomu XVIII i XIX wieku. Wtedy to została oznaczona na pierwszych dokładnych mapach. Nie była to jednak ulica tylko szosa ponieważ leżała wówczas poza miastem. Krakowska. Łączyła Kielce z Pakoszem a dalej z Białogonem. W XX wieku była drogą do kamieniołomów na Kadzielni, gdzie wydobywano wapień. Wtedy też głównymi budynkami stojącymi dookoła były parterowe drewniane domki. Po zamknięciu kamieniołomów na początku lat 60. XX wieku rozpoczęto budowę osiedla pomiędzy dzisiejszą ulicą Krakowską i aleją Legionów

Początek biegu ulicy Krakowskiej zwany jest rogatką krakowską. Nazwa wzięła się od punktu wyjazdowego z Kielc, w którym pobierano opłaty zarówno w kierunku Chęcin i Krakowa, jak i Pińczowa. Dokładna lokalizacja nie jest znana, jednak prawdopodobnie sama rogatka znajdowała w okolicy obecnego skrzyżowania ulicy Jana Pawła II i Krakowskiej. Do końca lat 30. XX wieku obszar ten był nieznacznie zabudowany. W 1935 roku oddano Dom Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, obecnie Wojewódzki Dom Kultury. Po wojnie w tymże obszarze wybudowano między innymi krytą pływalnię (obecnie Pływalnia Delfin).

Ulica Krakowska ma długość około 8 kilometrów. Zaczyna się na skrzyżowaniu z ulicami Jana Pawła II, Piotra Ściegiennego i Konstantego Miodowicza a kończy się na granicy miasta z miejscowością Zagrody.