Premiera spektaklu "Ciotka Wieża" w Kieleckim Centrum Kultury. Zobacz zdjęcia

Elżbieta Chowaniec z listów, notatek, nagrań, które są w posiadaniu Muzeum Historii Kielc przygotowującego dużą wystawę poświęconą Trzcińskiej, starała się stworzyć portret osoby innej, odstającej od reszty nie tylko przez fakt bycia artystą, ale także niezdefiniowaną własną seksualność. Osoby z trudnym charakterem, tonącej w powodzi skarg, plotek, izolowanej i izolującej się a przy tym wspaniałej malarki.

Wcielająca się w postać Jadwigi Trzcińskiej a także wielu osób jej towarzyszących Ewa Lubacz zaprasza nas do rodzinnego domu Trzcińskich, gdzie wieje chłodem, do warszawskiego domu wujostwa, gdzie także panuje dyscyplina i oschłość. Czas studiów jawi się jak męka. Radosnych momentów w życiu artystki właściwie nie ma, nawet wysokie honorarium za obraz kwitowane jest niezadowoleniem, bo można było powiedzieć więcej. Miłość, uczucie jakim obdarzyła Jadwiga mężczyznę decydując się na operację korekty płci, kończy się tragedią. Świat Trzcińskiej, zwłaszcza po śmierci matki, to skargi, plotki, obelgi.

Ma rację reżyserka Judyta Berłowska, że spektakl jest punktem wyjścia do rozmowy o inności. Ewa Lubacz z ogromną wrażliwością prowadzi swą bohaterkę szukając dla niej zrozumienia i czułości. A ponieważ jest aktorką teatru lalkowego opowiadając historię sięga po różnorodne środki wyrazu: są lalki, maski, teatr cieni, gra samymi dłońmi. Ta niezwykła forma jest bardzo interesująca. Zasługa to także autora scenografii Michała Lacha oraz twórcy muzyki Wojciecha Lipińskiego. Jeśli jednak czegoś zabrakło mi w tym spektaklu to samego malarstwa Trzcińskiej. Tak naprawdę prezentowany jest jeden jej obraz (oczywiście w aurze awantury) i ktoś, kto nie zna jej twórczości musi przyjąć, że wielką malarką była.

Kolejne spektakle „Ciotki Wieży” odbędą się 28 i 29 listopada. Wstęp wolny.