Prawnik, aptekarz, sztygar… Kim byli prezydenci przedwojennych Kielc? [ZDJĘCIA]

Mieczysław Łukasiewicz

Prezydent Kielc (1919 – 1927). Był rodowitym kielczaninem. Urodził się 15 maja 1887 roku. W 1894 roku cała rodzina przeniosła się do Miechowa. Edukował się w Krakowie. Doktor Paweł Wolańczyk, autor książki o prezydentach Kielc w latach 1919 – 1950 podkreślił, że już pod koniec 1916 roku Mieczysław Łukasiewicz aktywnie zaangażował się w działalność polityczną przed wyborami samorządowymi w Kielcach, czego efektem był mandat miejskiego radnego, a już w styczniu 1917 roku został wybrany na wiceprezydenta miasta. - Obejmując urząd Łukasiewicz posiadał doświadczenie w pracy samorządowej. Znał również lokalne problemy. Z czasem zbliżył się do prawicy. Akceptowały go jednak wszystkie kluby w radzie miejskiej, nawet te opozycyjne – powiedział doktor Wolańczyk. Jako prezydent Kielc zajął się przede wszystkim walką o poprawę życia mieszkańców. – Mieczysław Łukasiewicz osobiście jeździł do Warszawy, apelując u władz państwowych o wsparcie aprowizacyjne. Jednocześnie wypożyczył pojazdy od wojska, które posłużyły do transportu żywności dla kielczan z innych miast Polski – dodał historyk. Jako prezydent potrafił działać w niekorzystnej sytuacji społeczno – gospodarczej. Mieczysław Łukasiewicz trzykrotnie składał rezygnację ze stanowiska. Za każdym razem zyskiwał wotum zaufania od radnych. Był najdłużej urzędującym włodarzem Kielc w dwudziestoleciu międzywojennym, a podjęte przez niego decyzję miały istotny wpływ na kolejne kilkanaście lat funkcjonowania miasta. Funkcję prezydenta pełnił do 21 marca 1927 roku, kiedy zmarł tragicznie. Według powtarzanych wówczas informacji odebrał sobie życie w stajni przy magistracie. Pochowano go na cmentarzu starym w Kielcach. Na zdjęciu Mieczysław Łukasiewicz w 1924 roku, zdjęcie ze zbiorów prywatnych