Pieśni Stanisława Moniuszki rozbrzmiały na placu przed Kieleckim Centrum Kultury. Tak uczczono Święto Placu Moniuszki

Wieczorem plac Moniuszki przy Kieleckim Centrum Kultury wypełnił się kielczanami.

Dla wszystkich, którzy chcieli wzięć udział we wspólnym śpiewaniu były darmowe śpiewniki. Wieczór rozpoczęła Aria Skołuby z opery Straszny Dwór.

Pomysł, by w Roku Moniuszki uczcić patrona placu w Kielcach i propagować jego twórczość okazał się być strzałem w dziesiątkę. Na plenerowej scenie odbył się koncert „Pieśni Moniuszki”. Zagrała Orkiestra Kameralna Polish Camerata, a zaśpiewały Renata Drozd i Magdalena Idzik.

W koncercie wzięły także udział chóry Fermata i Antidotum z udziałem Macieja Parkity i grającego na fortepianie Andrzeja Ślązaka, a prowadząca Ewa Robak zachęcała widownię do wspólnego wykonania pieśni.

Można było usłyszeć i zaśpiewać pieśni „Kum i kuma”, „Postój piękna gołąbeczko”, „Pieśń wieczorna”, „Przylecieli sokołowie”.

Przypomnijmy. Stanisław Moniuszko patronem placu w Kielcach został po II wojnie światowej. Wcześniej był to Plac Aleksandra, a jeszcze wcześniej świętego Leonarda. Pierwszy, stojący tu XVI wieczny drewniany kościółek został zburzony. W końcu XVIII wieku, biskup Kajetan Sołtyk, postanowił zbudować w tym miejscu klasztor, przytułek, szpital, którym miały zarządzać siostry Miłosierdzia z Krakowa. Budowa nigdy nie została ukończona, a w 1816 roku, kiedy Kielce zostały stolicą województwa krakowskiego, w budynku ulokowano władze, potem przeniesione je do Pałacu Biskupów Krakowskich.

Nazwa Plac Aleksandra pochodzi z początków XIX wieku od cara Aleksandra, kiedy Kielce były pod zaborem rosyjskim. Do II wojny światowej tym budynkiem zarządzało wojsko. Po wojnie budynek, już mocno zniszczony, mieścił izbę dziecka, były tam też magazyny milicji obywatelskiej. W latach 70. ubiegłego wieku rozebrano go, by wznieść Kieleckie Centrum Kultury, które ruszyło w styczniu 1996 roku.