Kupując wyjątkowe ozdoby na świątecznym jarmarku w Kielcach, pomagasz dwóm chorym chłopcom. Zobacz film

Krzyś i Darek chorują na autyzm, problem stwarzają im najprostsze czynności, jak na przykład otwarcie drzwi. Przez kilkanaście lat się uczyli i mieli terapię w ośrodku dla dzieci z autyzmem przy ulicy Krakowskiej w Kielcach.

- Chłopcy skończyli 24 lat i zostali bez terapii, nasz system nie przewiduje opieki dla niepełnosprawnych dzieci w tym wieku – informuje Iwona Sikora nauczyciela w Niepublicznej Szkole Podstawowej „Droga do Sukcesu”. - Dlatego zbieramy pieniądze aby mogli wrócić do naszego ośrodka i środowiska, w którym najlepiej się czują. Potrzeba 59 tysięcy złotych dla obu chłopców na pobyt do września. Udało się nam zebrać już część tej kwoty i dzieci wróciły do nas dwa miesiące temu. Nadal potrzebne są pieniądze, stąd nasza obecność na jarmarku świątecznym na Rynku. Sprzedajemy oryginalne wyroby naszych podopiecznych, ich rodziców czy nauczycieli. Są to świąteczne stroiki, bombki, serwetki, choinki, lampiony, biżuteria, skarpetki czy przetwory domowe. Wszystko ręcznie robione, przepiękne albo smaczne. Zapraszamy do nas na zakupy do stoiska numer 12 codziennie do 19 grudnia, w godzinach 12-19. Można też wspomóc naszych podopiecznych kupując nasze rękodzieła na aukcji internetowej.

Pobyt chłopców w Ośrodku Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Terapeutyczno-Wychowawczym przy ulicy Krakowskiej w Kielcach jest niezmiernie ważny dla nich i dla ich rodzin.

- Po opuszczeni naszej placówki byli zdani sami na siebie. A to są chłopcy, którzy wymagają całodobowej opieki, która spoczęła na ich rodzinach. Oni na przykład nie mówią, Krzyś wymaga pampersowania. Zanim trafili do nas mieli problemy z najprostszymi czynnościami na przykład z otwarciem drzwi, chodzeniem po schodach czy dojściem do łazienki, a u nas się tego nauczyli. Tutaj mają zapewniony rozwój, opiekę a rodzice są odciążeni przez kilka godzin każdego dnia.

- Syn nie uczęszcza do ośrodka przez około rok, ponieważ nasze państwo nie przewiduje terapii i opieki dla takich osób po skoczeniu 24 lat życia – mówi Jolanta Doropowicz, mama jednego z chłopców. - Szukaliśmy miejsca w różnych ośrodkach, niestety wszędzie nam odmawiano. Mama drugiego chłopca znalazła takie miejsce, ale niestety syn czuł się tam źle, zrobił się agresywny i musiała go zabrać. Teraz obaj są ponownie w ośrodku na Krakowskiej i wrócił im uśmiech na twarz, są zadowoleni, rano niecierpliwie czekają na przyjazd busa, który ich tam zawiezie. Lubią tam przebywać, bo wszystkich i wszystko tam znają. Dzieci autystyczne bardzo nie lubią zmian w swoim otoczeniu, odbijają się one na ich rozwoju. Te miesiąca, podczas których byli pozbawieni terapii wpłynęły na ich umiejętności, coraz trudniej im przychodziły czynności, których nauczyli się w ośrodku. Nasze dzieci wymagają terapii przez całe życie i musimy prosi o pomoc ludzi, żeby zapewnić im profesjonalną opiekę.