Kielce. Pieczarka na torach

Większość polskich dworców, szczególnie w mniejszych miejscowościach, może przyśnić się w sennych koszmarach. Są zrujnowane i brudne. Kielecki dworzec wygląda całkiem porządnie, choć można by tu pomyśleć o niewielkiej kawiarence dla podróżnych czy barze szybkiej obsługi. Górne piętro, które obecnie nie wiadomo do czego służy, ma na ten cel aż za dużo miejsca. Nawet za PRL-u był tu okropny bar, w którym sprzedawano nieświeży bigos i fasolkę po bretońsku. Teraz nic nie stoi na przeszkodzie, by funkcjonował tu na przykład porządny bar sałatkowy. To jednak wymaga ze strony PKP pewnej dozy myślenia i przedsiębiorczości, a z tym chyba nie najlepiej.

O ile kielecki dworzec jest jaki taki, to już perony wyglądają, jakby je przeniesiono z całkiem innej rzeczywistości. Asfalt, który pokrywa perony, pofalował się, tworząc doły i wybrzuszenia. Na dodatek pokrywają go jakieś dziwne ślady. Być może dlatego, że w czasie upałów nagrzewa się i rozmięka, więc przyklejają się do niego obcasy. No i na żadnym z peronów nie ma ani jednego kosza na śmieci. Przepraszam, udało mi się wyśledzić jeden, na peronie pierwszym, wciśnięty w kąt, prawdopodobnie po to, żeby był jak najmniej widoczny. Perony mają też bardzo interesujące zadaszenie. Dachy zostały tak skonstruowane, aby w czasie opadów woda zbierała się w środku, a potem wylewała na głowy podróżnych. Wszystko to stanowi "dzieło" z początku lat 70. i przez kolejne czterdzieści lat pozostawało nietknięte.

Nic więc dziwnego, że przyroda wkracza na perony coraz pewniej, nie tylko w postaci chwastów, gołębi, kawek czy gawronów. Na torach, w szczelinie podkładu wyrósł nawet grzyb, prawdopodobnie pieczarka. Jeszcze kilka lat i może będzie tu zagajnik.