Ballady bez romansów na scenie Kieleckiego Teatru Tańca. Magiczna premiera. Zobacz zdjęcia

Do współpracy zaproszono dwójkę wyłonionych w konkursie młodych, ale już nagradzanych choreografów: Katarzynę Myrdę i Dawida Pieróga. Zaproponowali oni taneczne wizje "Romantyczności" i "Lilij" oraz "Świtezianki" i "Dudarza" umiejętnie podkreślając nastrój tych ballad, ich dramatyzm, tajemniczość i magię. Jednocześnie nadając im współczesny charakter sprawili, iż liczące 200 lat utwory okazały się nowoczesne i dynamiczne.

Bardzo trafionym pomysłem było zaangażowanie Zespołu "Trzy Dni Później". Liderka zespołu Joanna Piwowar-Antosiewicz zainspirowana litewskimi wielogłosowymi pieśniami stworzyła muzykę do spektaklu. Wiodące są w niej trzy żeńskie głosy przeplatające się i uzupełniane brzmieniem chóru. Ta muzyka na żywo jest ogromnym atutem spektaklu - pięknie współbrzmiące głosy, pulsujące rytmy, wraz z tańcem tworzą zachwycającą całość. Dziewczyny z "Trzy Dni Później" pokazały, że teksty Mickiewicza w ich aranżacjach brzmią fantastycznie.

Twórcy spektaklu wykorzystali i również z bardzo dobrym skutkiem multimedia.

Ideą projektu przygotowanego w Kieleckim Teatrze Tańca było połączenie w jednym spektaklu profesjonalistów i amatorów, ta rola przypadła członkom grupy tanecznej Uniwersytetu Trzeciego Wieku Ponad czasem. Pomysł łączenia doświadczenia (seniorzy) i młodości (tancerze KTT) w ubiegłym roku, kiedy wystawiono "Pożegnanie króla. Verdi", sprawdził się. Tym razem przedobrzono. Pierwsza część spektaklu, w której seniorzy czytają fragmenty tekstów o księżycu i jeziorze jest za długa i bardzo szkolna. Najpiękniejsze są wspólne układy ruchowe, tu pomysł realizatorów skonfrontowania młodości i dojrzałości zagrał i zachwycił.

Kielecki spektakl to preludium do przypadającej w przyszłym roku rocznicy - 200-lecia powstania "Ballad i romansów". Propozycja bardzo ciekawa, a dzięki temu, że została zarejestrowana przez telewizję ma szansę dotrzeć do wielu osób.