Pieniędzy brakuje nie tylko na WAZON

Na co w tym roku liczyć mogą niepełnosprawni z Piotrkowa

Za sprawą m.in. stowarzyszenia „Razem” coraz częściej i więcej mówi się o losie ludzi niepełnosprawnych. Czy w tym roku mogą oni liczyć na poprawę swojej sytuacji?

Pod koniec ubiegłego roku, w Powiatowym Urzędzie Pracy zarejestrowanych było 476 niepełnosprawnych mieszkańców miasta, a więc o 166 więcej niż rok wcześniej.

Najliczniejszą wśród nich grupę (174) stanowiły osoby w wieku 45–54 lat, najmniej zaś (50) było ludzi w wieku 25–34 lat. Dominowali wśród niepełnosprawnych ludzie z wykształceniem podstawowym (166) i zasadniczym (132), absolwentów studiów zaś było tylko 17. Niepełnosprawni piotrkowianie, co też trzeba wiedzieć, najczęściej cierpią na schorzenia neurologiczne, wady (uszkodzenia) narządów ruchu i wzroku, schorzenia układu krążenia i choroby psychiczne.

Rzec by można, że ludzi „sprawnych inaczej” nie jest aż tak wielu. Trzeba jednak pamiętać, że nie mają oni takich możliwości poszukiwania i znalezienia pracy, jak ludzie zdrowi, mimo iż znaczna część tych ludzi może i powinna pracować zawodowo. Z reguły w odpowiednich warunkach, często po specjalnym przeszkoleniu. Pomaganie im więc w podjęciu pracy to zadanie państwa i lokalnych samorządów.

Pomoc ta od wielu lat polega m.in. na refundowaniu części kosztów tworzenia nowych stanowisk pracy. W tym roku na pieniądze z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych liczyć mogą przede wszystkim ci pracodawcy, którzy będą chcieli zatrudnić ludzi na wózkach inwalidzkich oraz ludzi z wykształceniem podstawowym i zasadniczym zawodowym.

Z pieniędzy PFRON, a także Programu Wspierania Aktywności Zawodowej Osób Niepełnosprawnych
(WAZON II) finansowane z kolei są szkolenia. W tym roku pieniądze (stosunkowo niewielkie) przeznaczane będą głównie na organizowanie kursów obsługi komputera, urządzeń biurowych i kas fiskalnych, kursów minimum sanitarnego i małej przedsiębiorczości.

Niewielkie też sumy przeznaczone zostaną na pożyczki dla rozpoczynających własną działalność. A skorzystać z nich będą mogli tylko ci, którzy od dawna nie mają pracy, i których kwalifikacje zgodne są z rodzajem zamierzonej działalności.

Odrębne działania składają się na rehabilitację społeczną, a wykonywane są one przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie. Najbardziej popularne są turnusy rehabilitacyjne, ale MOPR nie jest w stanie zaspokoić wszystkich (stale rosnących) potrzeb. Pierwszeństwo zatem w otrzymaniu dofinansowania mieć będą ludzie z amputowanymi kończynami, poruszający się na wózkach, niepełnosprawni poszukujący pracy i uczący się lub studiujący. Ludzie znajdujący się w takiej samej lub podobnej sytuacji korzystać też będą z pierwszeństwa przy przyznawaniu dotacji na likwidację barier funkcjonalnych.
Warsztaty terapii zajęciowej służyć mają młodym ludziom nie mającym szans na usamodzielnienie się i zatrudnienie. W Piotrkowie korzysta z nich 25 osób, a stworzyć by należało jeszcze co najmniej jedną grupę. Niestety, PFRON, który warsztaty finansuje – nie ma na to pieniędzy.

Przy braku pieniędzy na wspieranie rehabilitacji niepełnosprawnych, trudno dziwić się, że ich sytuacja pogarsza się. I to mimo opracowania przez władze miasta dobrego przecież programu integrowania ludzi „sprawnych inaczej” z resztą mieszkańców Piotrkowa.